استفاده از کرتین وال یونیتایز به یکی از روش های رایج و مورد توجه برای پوسته ساختمان تبدیل شده است، چرا که اغلب کارفرمایان، معماران و پیمانکاران نسبت به مزایای این نوع از ساخت و ساز آگاهی پیدا کرده‌اند. سیستم های یونیتایز امکان پوشش سریع را برای ساختمان ایجاد می کنند که در نتیجه آن، سرعت فرآیند ساخت و ساز نیز بالا رفته و امکان استفاده و اقامت در بنا در زمان کمتری فراهم می شود. فرآیند تولید سیستم های یونیتایز نسبت به کرتین وال stick-built از کیفیت بیشتری برخوردار است زیرا درخط تولید از پیش طراحی شده، در فضای کارخانه‌ای، و تحت شرایط محیطی کنترل شده ساخته می‌شوند ولی از طرف دیگر نیاز به مهندسی پوسته نما و مهندسی یکپارچه پوسته نما توسط مشاورین تخصصی نما در این نوع نما ضروری به نظر میرسد.
با این وجود، همان طور که در هر محصول ساختمانی دیگر نیز مشاهده می کنیم، هر چه سیستم‌های نوین بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، محدودیت های آنها نیز بیشتر آشکار می‌شود. این مقاله به بررسی سه محدودیت و مشکل متداول که ممکن است در هنگام استفاده از کرتین وال یونیتایز با آنها مواجه شویم می‌پردازد. علاوه بر این در این مقاله برخی ملاحظات و راهکارها نیز برای مرتفع کردن چنین مسائلی مطرح خواهد شد. از آن جایی که کرتین وال یونیتایز در تکنولوژی نمای کرتین وال به عنوان یک محصول به روز و پیشرفته مطرح می گردد، لازم است طراحان و مشاوران و پیمانکاران با محدودیت های تکنیکی چنین سیستم‌هایی آشنا شوند، به گونه ای که بتوان بر اساس چنین شناختی، طرح های موثرتری را با قابلیت به کارگیری این سیستم در تمامی بخش های پوسته ساختمانی ارائه داد.
امتداد یکسان پنل‌های یونیتایز
دو توع از امتداد در این سیستم قابل تعریف است که باید در ساخت کرتین وال های یونیتایز مورد توجه قرار گیرند:
۱- هم‌ترازی درز‌های افقی پنل‌ها و هم‌باد بودن درز‌های طولی و امتداد صحیح آنها
۲- امتداد صحیح بین صفحه‌ی متشکل از پنل‌های یونیتایز و صفحه‌های گذرنده از وجه بیرونی المان‌های سازه اصلی
تولیدکنندگان سیستم‌های یونیتایز توانسته‌اند با طراحی و تولید گیره‌هایی، هم‌ترازی پنل‌های مجاور یکدیگر را به خوبی و با دقت قابل قبولی حل کنند. این گیره ها را می توان در اتصال پانل های مجاور قرار داده و یکپارچگی مورد نیاز را ایجاد نمود (شکل ۱). علاوه بر این، تولیدکنندگان با استفاده از قطعاتی به اسم lifting lug ها نیز به حفظ امتداد عمودی بین پنل ها در شرایطی که پنل‌ها بر روی یکدیگر قرار می‌گیرند، کمک کرده‌اند (شکل ۲).
تصویر ۱: گیره تراز به حفظ تراز افقی بین دو چارچوب کرتین وال یونیتایزد شده مجاور کمک می کند
تصویر ۲: lifting lug به عنوان یک گیره تراز در چارچوب های دیوار یونیتایز شده عمل می کند
چالش های موجود در حوزه امتداد صحیح درز‌ها که تولیدکنندگان در حال حاضر با آن ها دست به گریبان هستند عبارتند از ایجاد قطعات خاص برای پروژه‌هایی که متداول نبوده و شرایط منحصر به فردی دارند و به همین دلیل باید به صورت جداگانه و پروژه به پروژه مورد بررسی قرار گرفته و راهکار لازم برای آن ارائه گردد.
مشکل امتداد صحیح درز پنل ها اساسا در ساخت و سازهای جدید به وقوع می پیوندد. به طور کلی کرتین وال های یونیتایز به طور همزمان و چند فاز تأخر نسبت به اجرای اسکلت فلزی یا بتنی اجرا می شوند. از آن جایی که ساخت اسکلت و کرتین وال یونیتایز با خطاهای استاندارد متفاوتی صورت می گیرد، ممکن است نتوان کرتین وال های یونیتایز را همیشه به راحتی و با دقت، در فضایی که از قبل بر روی کاغذ به آن ها اختصاص داده شده است، جا داد. ساخت فریم کرتین وال معمولا با تلورانس بسیار دقیق‌تری نسبت به اسکلت فلزی و بتنی انجام می شود. چنین تنوع و اختلافی در تلورانس ها می تواند مسبب چالش‌هایی در نصب کرتین وال های یونیتایز باشد (شکل ۳).
تصویر ۳: این تصویر به خوبی دشواری حفظ تراز بین چارچوب های کرتین وال در بالا و در کنار المان های بیرون زده سازه ای مثل صفحات بالکن را به نمایش می گذارد.
دور از انتظار است که اجرای المان های سازهای پوسته نما با محدوده خطای خیلی کمی صورت پذیرد؛ بنابراین واقع گرایانه ترین راه حل آن است که چنین چالش هایی را بشناسیم و فرآیند طراحی با توجه به آن ها انجام شود.
اصلاح این مشکل هیچگاه نباید از طریق جادادن پنل‌های یونیتایز در هنگام نصب و اجرا و یا بریدن بخش هایی از دال بتنی یا سایر المان های سازه ای برای رفع مشکل و از بین بردن انحرافات متعارف موجود در اسکلت ساختمان باشد. راه حل اصلی آن است که به جای تلاش برای رفع مشکل بعد از وقوع آن، طراحی با در نظر گرفتن چنین شرایط غیر قابل اجتنابی انجام پذیرد.
عملی ترین و مقرون به صرفه‌ترین راه برای رو به رو شدن با مشکل تنوع خطاها در شرایط سازه ای آن است که در بالای نمای یونیتایز، یک پنل آزاد در نظر گرفته که بعد از آن که کرتین وال نصب شد، خطاها در پنل نهایی دیده شده و این پنل به اندازه دلخواه ساخته شود.
شکل ۴: تصویر باز شده از پنل یونیتایز در حالتی که یکی از اجزای افقی و پنل بالایی آن آزاد گذاشته شده تا مولین های عمودی را بتوان در محل اجرای پروژه و در هنگام نصب، برش داد و به یکدیگر متصل نمود. به این ترتیب پنل یا تایل شیشه ای آزاد گذاشته شده و مولین عمودی را می توان هر موقع که نیاز باشد اندازه گیری نمود و نصب کرد.
طراحی shadobox در نمای یونیتایز
اگر نوع طراحی به گونه ای باشد که نتوان در آن یک پنل دیواری داخلی را به صورتی که مورد نظر است تغییر داد، و باید به عنوان مثال با شیشه یا پر کننده های in-fills) shadow box) اجرا گردد تا بتواند با دیوار یونیتایز شده انتهای صفحه بالکن هماهنگ شود، در آن صورت این اجزا نیز باید در بیرون از چارچوب دیوار یونیتایز شده قرار گرفته شوند. این موضوع، بالاترین قسمت افقی دیوار در زیر بخش بیرون زده را شامل می شود. در چنین شرایطی شیشه یا پر کننده های shadow box باید اندازه گیری شده و در محل اجرای پروژه به سایز دلخواه دربیایند و اجرا شوند و بخش افقی بالایی آن ها رها شود تا در آینده به تناسب شرایط تغییر کند. چنین فرآیندی نیازمند آن است که مولین های عمودی طویلی که پس از ساخت رها شده اند، در زمان عملیات اجرایی در محل پروژه برش داده شوند. مشخص است که این عمل، این ایده را که نباید یک چارچوب را در محل اجرای پروژه اصلاح کرد و تغییر داد زیر سوال خواهد برد. علاوه بر این باعث می شود از هدف واقعی ساخت دیوار یونیتایز شده فاصله بگیریم. با این وجود این یکی از گزینه هایی است که به کمک آن می توان چالش های موجود در زمینه المان های سازه ای بیرون زده را کاهش داد.
گزینه دوم برای حل شرایط امتداد کرتین وال و سازه آن است که طراحی به گونه ای انجام شود که در آن یک فریم با عرض زیاد، با بازه حدودی ۲ تا ۳ اینچ استفاده شده (شکل ۵) تا بتواند با تغییرات زیاد در فصل مشترک با سازه، مطابقت داشته‌باشد. این گزینه غیر قابل اعتمادترین روش برای مشکلات عدم ناترازی و هم‌باد نبودن درز‌های می‌باشد؛ چرا که نمی‌توان آن را برای هر شرایط ممکنی که در آن این مشکل وجود دارد به کار برد. به غیر از آن، این احتمال وجود دارد که سازه در ظاهر حجیم و بزرگ شده و سنگین به نظر آید.
تصویر ۵: یک چارچوب receptor که بر اساس نیاز تغییر کرده است را می توان به منظور مطابقت با تغییرات موجود در شرایط قرارگیری صفحه (Slab) نسبت به چارچوب کرتین وال طراحی نمود.
بست‌های انتهایی نمای یونیتایز
کرتین وال های یونیتایز، در جاهایی که امتداد کرتین وال با رسیدن به سیستم دیوار دیگری تمام می شود به بست‌های انتهایی نیاز دارند. در صورتی که در طراحی یک ساختمان تنها از کرتین وال استفاده شده باشد، به بست‌های انتهایی نیازی نخواهد بود. به طور معمول تولیدکنندگان کرتین وال ها از بست‌های انتهایی که از یک درپوش فلزی انتهایی تشکیل شده است استفاده می‌کنند. این درپوش به طور مکانیکی متصل شده و به انتهای آخرین پنل در ردیف کرتین وال به طور کامل محکم شده است و همچنین در بالای بالاترین پنل متصل می گردد ( شکل ۶).
تصویر ۶: تصویر جزئیات اجزای یک درپوش انتهایی دیوار یونیتایز شده معمولی. در این تصویر به خوبی می توان مشاهده نمود که تحمل هر گونه جابجایی بین یونیت های متصل به هم در چنین طراحی با اتصال درزبندی شده امکان پذیر نخواهد بود و احتمالا به تخریب بخش هایی از درزبندی پیرامونی که برای مقاومت در برابر شرایط جوی در نظر گرفته شده اند منجر می شود.
به محض آن که عایق‌کننده‌های محیطی و عایق‌کننده‌های گوشه بین بست‌های انتهایی و فریم بالایی نصب شوند، حرکت نسبی پنل‌ها نسبت به یکدیگر محدود می‌شود؛ چرا که دو یونیت مدولار با بست‌ها به یکدیگر قفل می شوند. بست‌های انتهایی نمی توانند جابجایی‌های نسبی بین دو پنل را تحمل کنند و نتیجه احتمالی آن است که ضامن عایق‌ها یا بست انتهایی بشکند، که در هر دو صورت احتمال نفوذ هوا یا آب یا هر دو به داخل ساختمان وجود خواهد داشت.
آب بندی و هوابندی نمای یونیتایز
استفاده از فلاشنیگ انعطاف‌پذیر شبیه ورق‌های سیلیکونی که توسط سازندگان کرتین وال برای اتصال و محکم کردن قطعات چارچوب یونیت استفاده می شود- در مقایسه با بست انتهایی فلزی معمولی، قابل اعتمادتر و وضعیت منعطف تری را به وجود می آورد. تصویر شماره ۷ می تواند برای شناخت جزئیات یک بست انتهایی انعطاف پذیر که امتداد آن به یک دیوار بتنی رسیده است به شما کمک کند.
تصویر ۷: ممبران های انعطاف پذیر که به عنوان درپوش انتهایی و درزبند آب و هوا استفاده می شوند می توانند با جابجایی های نسبی بین فریم های یونیتایز شده در موقعیت اتصال یونیت ها به یکدیگر سازگار شوند.
پل حرارتی در ضامن‌های اتصال سیستم یونیتایز
اغلب طراحی های برای این قسمت ترمال بریک نمی‌باشد. حتی با وجود آن که سایر اجزای عمودی و افقی در داخل فریم یونیتایز ترمال بریک باشند. این موضوع باعث می شود که فریم، در عمق بخش اتصال سرد شده و در نتیجه، احتمال تشکیل قطرات آب در وجه داخلی فریم افزایش پیدا کند و به نوبه خود به لکه شدن با تخریب سطوح نازک کاری سطوح داخلی منجر گردد.
بخش های اتصال به طور معمول ترمال بریک نیستند زیرا باید بتواند در مقابل چرخش ناشی از فشار مثبت و منفی نیروی باد مقاومت کند، و نیز بتواند در بعضی از مواقع فشار بارهای زیاد را از طریق ضامن اتصال به پنل پایینی انتقال دهد. از آن جایی که عایق‌های حرارتی از کامپوزیت های پلاستیکی یا وینیلی تشکیل شده اند، نسبت به فریم آلومینیومی، از مقاومت کمتری برخوردار هستند و برای انتقال بارهای سازه ای بین فریم‌ها در همه موارد قابل اعتماد نیستند.
انتخاب بین نمای یونیتایز و نمای کرتین وال استیک
اگر هنوز بین اجرای پوسته پروژه خود بین سیستم یونیتایز و استیک مردد هستید به شما توصیه میکنیم مقاله استیک یا یونیتایز تهیه شده توسط تیم تحقیق و توسعه مشاور تخصصی نما آلومینیوم شیشه تهران را مطالعه فرمایید. در پایان با هم به تماشای فیلمی از مراحل نصی پنل نمای یونیتایز مینشینیم.
https://tv.facadeforum.com/ga7jk6bo02fx
