امروزه استفاده از نمای شیشه وسیع، شفاف و مدرن در ساختمان های صنعتی و مجتمع های اداری بسیار رایج شده است. با این وجود، به کاربردن این گونه نماها تنها در صورت امکان صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش هزینه ها، و نیز داشتن عملکرد تهویه مطبوع و کمک به تامین انرژی توجیه پذیر خواهد بود. به همین دلیل است که صنایع ساخت شیشه بر توسعه و ارتقای پنجره ها و نماهای چند منظوره متمرکز شده و البته، در حوزه نما شیشه به نوآوری های نویدبخش بسیاری نیز دست یافته است.
امروزه معماران و مهندسان در حوزه کاری خود با چالش های عمده ای رو به رو هستند؛ در معماری مدرن تقاضا برای استفاده از نمای شیشه ای که باعث روشن تر شدن فضای داخلی شده و به ساختمان ظاهری تحسین برانگیز می بخشد روز به روز در حال افزایش است. بر اساس پیش بینی های صورت گرفته، ۱٫۳۳ بیلیون متر مربع نمای جدید تا سال ۲۰۲۱ طراحی و اجرا خواهد شد. این مقدار تقریبا با مساحت شهر لندن برابر است!
هر چند در این میان یک مسئله وجود دارد: برای تامین دمای مناسب و مطبوع در چنین بنایی که داخل محفظه ای شیشه ای قرار گرفته است، به خصوص در ماه های گرم تابستان، انرژی بسیار زیادی مورد نیاز خواهد بود. دستگاه های تهویه مطبوع با مصرف انرژی بسیار زیاد، بخش عمدهای از مقدار ۴۰ درصدی کربنی که در کشورهای صنعتی و در فرآیند ساخت بنا منتشر میشود را به خود اختصاص می دهند.
بنابراین باید در هنگام استفاده از این مصالح ساختمانی، تمهیدات لازم برای نصب تجهیزاتی که هم سایه لازم را به وجود آورند و هم تهویه مطبوع بنا را تامین کنند اندیشیده شود. با اعمال محدودیت های سخت تر در میزان انتشار کربن و در راستای اهداف مربوط به حفاظت از محیط زیست، این موضوع نیز از اهمیت بیشتری برخوردار میشود.
به عنوان مثال کشورهای عضو اتحادیه اروپا به این توافق رسیده اند که از سال ۲۰۲۰ هر گونه انرژی مورد نیاز ساختمان های جدید برای گرمایش، تامین آب گرم، تهویه و تهویه مطبوع باید نزدیک به صفر باشد. همچنین انرژی هایی که علاوه بر موارد ذکر شده مورد نیاز خواهند بود باید تنها با امکانات موجود در ساختمان تامین گردد. این دقیقا همان نقطه ایست که نماهای چندمنظوره به کمک ما میآیند!
معمار برجسته آلمانی، استفان بهنیش در این باره میگوید:
“حتی در زمانهای گذشته هم بسیاری از عناصر و المانها در انجام بخشی از عملکردهای مربوط به نمای ساختمان مانند کنترل شرایط مختلف و محافظت در برابر نور خورشید مشارکت داشتند. مسلما در آینده نیز شاهد اضافه شدن عملکردهای جدیدی به این حوزه خواهیم بود.”
او در ادامه به عناصری مانند المان های روشنایی،نمای شیشه، مبدلهای حرارتی برای تولید انرژی خورشیدی و نیز اجزای مربوط به تهویه مطبوع مکانیکی و هوادهی ساختمان اشاره میکند.
در حال حاضر (مترجم: سال ۲۰۱۶) چنین سیستم هایی هنوز استانداردسازی و مرسوم نشده اند و به عناصر نمای شیشه به شکل اجزایی جدا از یکدیگر که هر کدام توسط یک تولیدکننده متفاوت و با یک هدف خاص طراحی و اجرا شده اند نگاه میشود. به همین دلیل است که برنامه ریزان باید زمان زیادی را برای ترکیب و ایجاد هماهنگی بین این عناصر مجزا از یکدیگر صرف کنند. هر چند این شرایط به زودی تغییر خواهد کرد؛ چرا که هم اهالی صنعت و هم محققان به فقدان این موضوع پی برده و بیش از پیش بر روی توسعه راه حل های یکپارچه تمرکز نموده اند.
پیشنهاد می شود برای اطلاعات بیشتر به مقاله ی ” تهویه با شیشه های control ” مراجعه فرمایید.
