در چند سال اخیر کاربری جدیدی در کنار زیبایی، نفوذ ناپذیری و عایق صوت و حرارت به کاربری های نما افزوده شده است، که کاهش مصرف انرژی است. این کاربرد نما به طور خاص کاربری جدیدی تلقی نمی شود بلکه در امتداد کاربری های پیشین نما تعریف می شود. در واقع نیاز به کنترل شرایط محیطی در فضای داخلی ساختمان نظیر تهویه مطبوع، سیستم های گرمایشی و سرمایشی و یا تامین روشنایی از طریق نور مصنوعی، بواسطه ی پیشرفت تکنولوژی از طریق پوسته ساختمان و طی تعامل طبیعی بنا با محیط پیرامون تامین گردیده است. نظیر اتفاقی که در نما متحرک ساختمان اداری نمایشگاهی Kiefer Technic Showroom  می افتد.

https://tv.facadeforum.com/d5dtl06pkalm

نمای ساختمان Kiefer Technic Showroom

 

این ساخنمان در سال ۲۰۰۶ توسط گروه معماری ارنست گیزلبرت و همکاران طراحی گردید و در سال ۲۰۰۷ مراحل ساخت آن به مساحت ۵۴۵ مترمربع تکمیل گردید. در این ساختمان پوسته متحرک نما در واکنش هوشمند به تغییرات طبیعی محیط پیرامون شرایط آسایش انسانی را برای کاربران ساختمان فراهم می کند. علاوه بر این امکان کنترل پوسته دینامیک توسط خود کاربران ساختمان نیز وجود دارد.

معماری دینامیک و آسایش محیطی

پوسته نما از تعداد ۱۱۲ تایل فلزی تشکیل شده است و در طول روز و با توجه به تغییر زاویه خورشیدی، جهت گیری تایل های نما نیز تغییر می کند و بدین ترتیب میزان کنترل شده ای از حرارت و نور وارد محیط می شود . در واقع تایل های نما با کنترل ورود نور و سایه اندازی و همچنین با کنترل دبی هوای وارد  شده به محیط داخل تهویه طبیعی انجام میشود . همان طور که گفته شد این تایل ها علاوه سیستم کنترل هوشمند که توسط ۵۶ موتور صورت می گیرد، قابلیت کنترل دستی و انتخابی توسط کاربران فضای داخلی را هم دارند. حرکت تایل ها به آرامی صورت می گیرد و میتواند تداوم داشته باشد به این ترتیب پوسته دینامیک ساختمان در قالب یک نمای رقصان جلوه بصری فوق العاده ای ایجاد می کند.

جزئیات معماری دینامیک

گرچه امروزه با توجه به پیشرفت سیستم های ساخت امکان ایجاد سطوح وسیع و گسترده شیشه ای در نمای ساختمان وجود دارد و این سبک از طراحی ظاهر مدرن و مینیمالی به ساختمان ها می بخشد، اما توجه مسائل مربوط به آسایش حرارتی، تهویه مطبوع و مصرف انرژی از جمله مباحثی است که در معماری مدرن امروز نیازمند بازنگری می باشد.

با وجود اینکه کنترل شرایط اقلیمی و فراهم آوردن شرایط آسایش انسانی از طریق هوشمند سازی دستاورد بزرگی در معماری مدرن به شمار می آید، اما صرفا هوشمند سازی منجر به پایداری و زیست تطبیق پذیری ساختمان نمی شود . در واقع زمانی میتوان یک ساختمان هوشمند را پایدار تلقی کرد که برآورد انرژی مصرف شده جهت هوشمندسازی از میزان انرژی صرفه جویی شده کمتر باشد. به عنوان مثال در ساختمان مذکور میزان انرژی مصرف شده جهت تامین حرکت تایل های نما به مراتب بیشتر از میزان انرژی صرفه جویی شده از طریق هوشمند سازی پوسته است. در واقع گرچه هوشمند سازی در نمای این ساختمان موجب فراهم آمدن آسایش انسانی گردیده است، اما به لحاظ مصرف انرژی مقرون به صرفه نبوده و نمای پایدار یا نمای سبز تلقی نمی گردد. توصیه می شود در این خصوص مقاله ” نمای هوشمند یا نمای پایدار ” را مطالعه بفرمایید.